A Vision of the Last – A Memory of the Prime

Title…sometimes a stepping stone, often the final touch. Guiding, explanatory or secretive is inevitably part of the creation; the last coat of meaning deposition from the creator’s mind.
But how does one assign a title to a creation focused on exactly the opposite side of this procedure ? What does one write about a ” photograph ” of an eternal instant, of a grain of universal imagination ?
None & nothing, could be the answers. Wise in their zen approach; yet something was leading me away from them. Thus, these lines came forth…{for the first time a title/text for my creation caused travails for several days & nights}.  At the end, one surrenders to the Flow…where all begun.
I leave you with two quotes, dear companions of my Journey :
”  This world of Imagination is the World of Eternity; it is the Divine bosom into which we shall all go after the death of the Vegetated body. This World of Imagination is Infinite & Eternal, whereas the world of Generation, or Vegetation, is Finite & Temporal. There Exist in that Eternal World the Permanent Realities of Every Thing which we see reflected in this Vegetable Glass of Nature. ” William Blake
“ We work in the dark; we do what we can – we give what we have. Our doubt is our passion, and our passion is our task. The rest is the madness of art.” Joyce Carol Oates

On wood   50 x 80 cm

Τίτλος… άλλες φορές προηγείται, άλλες έπεται. Επεξηγηματικός, καθοδηγητικός ή κρυπτικός είναι αναπόφευκτα κομμάτι της δημιουργίας’ μία επίστρωση νοηματικής εναπόθεσης του μυαλού του δημιουργού.
Πώς τιτλοφορείς όμως ένα έργο του οποίου ο σκοπός είναι ακριβώς αντίθετος με αυτή τη διαδικασία; Τί γράφεις για κάτι που ” φωτογραφίζει ” μια στιγμή του αιωνίου, έναν κόκκο της φαντασιακής συν-είδησης του σύμπαντος ;
Καθόλου και τίποτα, είναι ίσως οι απαντήσεις. Σοφές στη ζεν προσέγγισή τους. Κάτι όμως με απομάκρυνε από αυτές. Κάπως έτσι λοιπόν προκύπτουν αυτές οι γραμμές… {για πρώτη φορά συνοδευτικό κείμενο/τίτλος μιας δημιουργίας μου προξένησε πολυήμερες ωδίνες}. Στο τέλος αφήνεσαι στη Ροή…απ’όπου ξεκίνησες.
Αγγίζοντας τη λεκτική μου οροφή, σας αφήνω με δύο παραθέσεις, πιστούς συνοδοιπόρους στο Ταξίδι μου :
“Αυτός ο κόσμος της Φαντασίας είναι ο κόσμος της Αιωνιότητας’ είναι η Θεία αγκάλη στην οποία όλοι θα καταλήξουμε μετά το θάνατο του Φθαρτού σώματος. Αυτός ο κόσμος της Φαντασίας είναι Άπειρος & Αιώνιος, ενώ ο κόσμος της Γέννησης ή της Βλάστησης είναι Πεπερασμένος και Προσωρινός. Σε αυτόν τον Αιώνιο κόσμο κατοικούν οι Παντοτινές Πραγματικότητες Όλων των οποίων τις αντανακλάσεις αντικρύζουμε στο τωρινό Φθαρτό γυαλί της Φύσης.” William Blake
” Δουλεύουμε στο σκοτάδι. Πράττουμε αυτό που μπορούμε – δίνουμε αυτό που έχουμε. Η αμφιβολία μας είναι το πάθος μας & το πάθος μας είναι το καθήκον μας. Τα υπόλοιπα είναι η τρέλα της τέχνης. ”  Joyce Carol Oates

Σε ξύλο  50 x 80 cm

Advertisement